🛫 Lefkada Greece —— Aarle-Rixtel Nederland 🛬 

Woensdag avond 24/1 Thessaloniki-Brussel Charlois.

Op 18 januari in de voormiddag kreeg ik een telefoontje van Henk, een hele goed vriend van ons. Getuigen (zijn vrouw Loetje en hij) van ons huwelijk en een vriendschap alles delend door dik en dun. 

Hij belde mij… en helaas met slecht nieuws. Loetje, overleden… de grond zakte onder mijn voeten weg.   Veel te jong… 50…  We wisten dat het zou kunnen gebeuren, maar helemaal niet verwacht…. 

We zijn daarom beide eerder naar huis gevlogen. Woensdag op donderdag nacht thuis om 02.00 uur. Heel fijn en gelukkig stelde Iwan voor om ons op te komen halen in Brussel. En om 13.00uur donderdag was de crematie.. Waar we uiteindelijk met een auto van een andere vriend van ons heen konden rijden. Een emotionele intens verdrietige dag… Een mooi en waardig afscheid… onwerkelijk en vreemd. Nooit meer…. Loslaten…. En een plekje moeten geven in ons hart… Voor altijd.

LUF JOE LOET….

Zondag ochtend gingen Arjan en ik Han weer naar Schiphol brengen. Hij moest terug voor de bouw. En ik blijf nog eventjes hier. Pieter en Miranda konden niet met ons mee naar Nederland,  en zijn afgelopen zondag vertrokken vanuit Lefkada naar Thessaloniki.. maar hadden problemen met het vliegtuig, en konden niet vertrekken. Han had zondag ook problemen met hetzelfde vliegtuig, en flinke vertraging gehad. Van amsterdam naar Thessaloniki, maar was uiteindelijk veilig geland. Pieter en Miranda zouden met het zelfde vliegtuig terug vliegen. Maar de stukken waren te groot, en daardoor mochten ze niet vliegen. Kregen ze een hotel, met diner ontbijt en lunch… en zijn ze maandag avond laat naar Nederland vertrokken. Roxy was alleen in Katouna, alleen thuis… De hele dag… Ivor is 2x bij haar geweest, om haar buiten te doen, en later weer binnen te doen.  3,5 dag was ze bij Pieter en Miranda… die haar lekker verwent en geknuffeld hebben.  Tot zondag avond laat Han thuis kwam, en wat was ze weer blij. Uiteindelijk is ze niets te kort gekomen, knuffels brokjes en botjes werden haar gegeven… en mocht ze bij Miranda  in haar mandje naast het bed slapen!  

 

Een hele maand waren Pieter en Miranda bij ons in Lefkada. En wat is er in die maand veel werk verzet. Han en Pieter hebben samen super veel gedaan. Schilderen, timmeren, boren, zagen, sjouwen en varen. Nee, geen bootje varen, maar kruiwagens varen! En wat waren we blij met al die hulp! Nu moet Han het weer allemaal alleen doen. En mist hij zijn krui maatje wel….  

 

 

 Net voor dat we naar Nederland zijn gegaan was Han klaar met het afsmeren van de buitenkeuken. De beton micro cement zat er op, 2 laagjes, en had hij alles geschuurd. Nu moet er alleen de vernis lak nog op en dan kunnen de deurtjes er in. Deze heeft Pieter al gemaakt, en er in gehangen. Strak! Mooi!  Nu moeten we de deurtjes nog vernissen, en moet Han de kraan er nog op zetten en is de keuken klaar. Laat dat varkentje nu maar komen 🐖 🍖.  We zijn er super blij mee.

Gisteren zondag 28/1 was het een drukte! Volop waren ze aan het werk bij het gasten verblijf. De pannetjes gingen erop. Nu is het dak klaar. En is het al een echt huisje. Ook zijn ze binnen de badkamer al aan het opmetselen. De laatste weken zijn de steenmensen, loodgieters, gipsmannen en graafmachines druk aan t werk geweest. Bijna iedere dag wel iemand. 

Han is nu alleen daar en moet nu alles zelf doen. Bootschappen doen, koken, opruimen, wassen, electriciteit aanleggen, verven, hakken en varen. Niemand die m een ontbijt maakt, en of materialen gaat halen voor m. Hij kijkt er nu al naar uit dat ik er weer ben 11/2.😅 en ik ook wel weer. Ik ben die grijze lucht hier nu al wel weer beu🫣

Maar wel leuk om de kinderen, familie en vrienden weer even te zien. En wat dacht je van die kleine boy. Effe knuffelen na 4 maanden is toch ook wel weer fijn. En over een paar maandjes komen ze gezellig naar ons toe in Griekenland. Zoals al meerdere vrienden en familie! Gezellig…

Nou dit was weer n korte update vanuit Aarle-Rixtel… tot de volgende blog! En de groetjes van ons…..

🙋🏻‍♀️🙋‍♂️🦮