Al weer een maand verder… 

September is al weer bijna voorbij, de zomer zit er bijna op. En gelukkig waren wij met de grootste hitte in juli augustus in Nederland. We naderen de herfst en het einde van 2024 is alweer in zicht. De afgelopen maanden zijn echt voorbij gevlogen. We hebben veel bezoek gehad deze lente en zomer periode. En dat gaat zo nog even door tot half oktober. Wat we niet echt heel vervelend vinden! Altijd leuk om familie en vrienden weer te zien.

Bij het gastenverblijf en buitenom hebben ze erg veel gedaan afgelopen maand. Terwijl wij eigenlijk dachten dat ze september niets zouden doen! Zaten we er weer helemaal naast. 

Wat we wel heel erg vonden, was dat onze goede vriend, steenwerker, Ilir, bij onze aankomst hier, meteen liet weten nog maar 3 weken hier te zijn, en naar Amerika ging verhuizen! We schrokken er enorm van. Want wie moest dan alles verder afmaken? Na wat gesprekken bleek hij dit zelf nog te willen doen. En als hij in Amerika zou zijn, dan zou zijn broer Roelan het gaan overnemen. Vandaar dat er flink werd doorgewerkt. Helaas is Ilir nu weg. 18 september naar de USA gevlogen. Wat gaan we m missen. Maar zijn broer heeft alles opgepakt en is met zijn kleine team nu nog volop bezig bij ons. En zo zien we uiteindelijk het werk steeds minder worden, en het einde in zicht komen. Begin oktober komen ze in het gasten verblijf alle waterleidingen en voorzieningen aanleggen. De ramen worden deze week ingemeten en besteld, en we kunnen voor de badkamer en plunge pool tegels uit gaan zoeken. Ook zouden ze begin oktober gaan beginnen met onze weg hier. Zodat we er dan eindelijk beton op hebben! We hopen dan ook nog steeds eind december, begin januari klaar te zijn met alles! 

Pieter heeft met Han de cactussen tuin mee aangelegd. Henk heeft de WIFI hier een upgrade gegeven en verder uitgebreid naar t gastenverblijf. En nog wat mee opgeruimd samen met Han. En al onze andere gasten die hier zijn geweest hebben lekker in t zwembad gedobberd en genoten van het uitzicht, het lekkere eten en het mooie weer. En het weer is nog steeds erg lekker hier. Volop zomer. De laatste week waren de temperaturen nog steeds boven de 25 graden. We hebben wel een paar buitjes gehad vorige week. Maar die waren ook zeer welkom! En de vooruitzichten nu blijven nog steeds wel lekker. Iets mindere temperaturen, maar ook hier is de herfst in aantocht.

 

Volgende maand gaan we nog naar een tuinder in de buurt van Patras. En gaan we planten en boompjes kopen om de rest van de plantenbakken en tuin te beplanten. We hebben nog van alles nodig. En daar is het een stuk goedkoper en voor ons ook weer een leuk dagje uit. Dan nemen we de aanhanger mee, en zullen we zien wat we allemaal kunnen vinden daar.

Onze granaat appel boom die we in maart hebben gepland heeft al heel veel granaat appeltjes. Ze zijn niet heel erg groot, maar wel lekker zoet!

Het boompje ziet er al een beetje kerstmis uit met zijn rode balletjes....

Ook de citroen en sinasappel boompjes hebben al vruchten hangen. Zo leuk!

Zo hopen we deze winter van alles uit eigen tuin te hebben.

Laurier, tijm, oregano, basilicum, salie, en munt groeit er ook al volop. En die gebruiken we ook al met regelmaat. 

Met oud en nieuw komt mijn broer weer met Aggie en Merel een paar dagen hier op bezoek. Super leuk, en ik kijk daar ook al weer enorm naar uit! Dan gaan we 3 verjaardag vieren…. 31/12 Wil, 1/1 Han, 2/1 Merel! We hebben er al zin in!

Roxy heeft weer haar poot verwond. Ze is met haar achterpoot blijven hangen tussen de rotsen. waardoor ze haar teennagel volledig is verloren.

Ze bloedde enorm! krijste het uit. Zo zielig...

Omdat ze vast zat, en Han te laat was om haar te bevrijden heeft ze uit paniek zo hard getrokken dat de nagel er helemaal af was. En nu loopt ze dan al weer een poosje rond met weer een sokje om haar voetje! Verder is ze niet meer bij ons weg te slaan, en gaat overal met ons mee naar toe. Boodschappen doen, vuilnis weg brengen, uit eten of op bezoek bij Nicole en Hermann, Lauren en Ivor, of gewoon zomaar een rondje rijden...

Het maakt haar niet uit... als ze maar mee mag...

Voor een paar weken terug zijn we haar 2 uur kwijt geweest. We waren bij de Acheron rivier met vrienden. En op de terug weg lopende naar de auto was ze ineens weg. We hebben alles afgezocht en geroepen. Foto's laten zien aan voorbijgangers.. Uiteindelijk is Han de hele rivier weer terug gelopen. En daar kreeg hij al vrij snel te horen dat er een bruin hondje ons aan t zoeken was. Maar ze was zo snel.... Was ze dus de hele rivier alleen terug gegaan om ons te zoeken. Uiteindelijk heeft Han haar weer bij de brug terug gevonden.

Ze was bek af, en Han heeft haar moeten duwen en trekken om weer door de rivier bij de auto te komen. Gelukkig en blij dat we haar weer hadden gevonden!!!

Nou dat was m dan weer voor nu.

Het had even geduurd deze laatste blog, maar door alle bezoek die we hebben gehad, heb ik er niet zo veel tijd voor gehad. Vanaf nu hoop ik jullie weer wat meer "up to date" te houden!

🙋🏻‍♀️🙋🏼‍♂️